Duaja e Kunutit

DUAJA E KUNUTIT

اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ فَإِنَّكَ تَقْضِي وَلا يُقْضَى عَلَيْكَ وَإِنَّهُ لا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ

All-llahumme-hidiní fí men hedejt ve ‘Áfiní fí men ‘áfejt ve tevel-lení fi men teve¬l-lejt ve barik lí fí ma a’ëtajt vekiní sherre ma kadajt fe inneke takdí ve la jukdá ‘alejk, innehu la jedhil-lu men válej¬te ve la je’izu men ‘ádejt tebarekte Rabbena ve te’álejt

(O Zoti im, më bëj mua prej atyre që Ti i ke udhëzuar dhe më bëj prej atyre që Ti i ke fa¬lur, më bëj prej të dashurve Tu, më beko mua në atë që më ke dhënë dhe më mbro nga dëmi i asaj që Ti ke caktuar. Vërtet, Ti je Ai i Cili cakton dhe askush s’mund të cak¬tojë kundër Teje asgjë. Me të vërtetë s’ka mposhtje për atë të cilin Ti e do dhe s’ka ndi¬hmë për atë që është armik i Yt. I Madhë¬ruar dhe i Lartësuar je, O Zoti ynë). Transmetojnë Ebu Davudi, Tirmidhiu, Nesa¬iu, Ibën Maxheh, Ahmedi Daremiu, Hakimi, Bejhekiu, Irvaul-Galil (të autorit ElAlbani) 2/172

(117)

اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوْذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ ، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْكَ ، لاَ أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ ، أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ.

All-llahumme inní e’udhu bi ridake min se¬hatik, ve bi muáfátike min ‘ukúbetik, ve eudhu bike minke, la uhsí thenáen Alejke, Enta kema ethnejte alá Nefsike.

(O Zoti im, të lutem me anë të kënaqësisë Sate të më mbrosh nga hidhërimi Yt dhe me faljen Tënde nga dënimi Yt. Kërkoj mbrojtjen Tënde nga Ti. Unë nuk mund të të Madhëroj ashtu siç e meriton Ti. Ti je i Madhë¬ruar, ashtu siç e ke përshkruar Veten). Transmetojnë autorët e katër suneneve dhe Ahmedi (shih Sahih Tirmidhiu 3/180, Sahih Ibën Maxheh 1/194, Irvaul-Galil 2/175.

اللَّهُمَّ إِيَّاكَ نَعْبُدُ ، وَلَكَ نُصَلِّي وَنَسْجُدُ ، وَإِلَيْكَ نَسْعَى وَنَحْفِدُ ، نَرْجُو رَحْمَتَكَ ، وَنَخْشَى عَذَابَكَ ، إِنَّ عَذَابَكَ بِالْكَافِرِينَ مُلْحَقٌ. اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْتَعِينُكَ ، وَنَسْتَغْفِرُكَ ، وَنُثْنِي عَلَيْكَ الْخَيْرَ ، وَلاَ نَكْفُرُكَ ، وَنُؤْمِنُ بِكَ ، وَنَخْضَعُ لَكَ وَنَخْلَعُ مَنْ يَكْفُرُكَ.

All-llahumme ijjake na’budu ve leke nusal-lí ve nesxhudu, ve ilejke nes’á ve nahfidu, nerxhú rahmeteke, ve nahsha ‘adh¬ábeke inne ‘adhábeke bil-káfirine mulhak. All-llahumme inná neste’í nuke ve nestagfiruke ve nuthní ‘alejkel-hajre, ve la nekfuruke, ve nu`minu bike ve na¬hda’u leke ve nahla’u men jekfuruke”.

(O Zot, vetëm Ty të adhurojmë, për Ty falemi dhe vetëm Ty të përulemi, kah Ti vij¬më dhe shpejtojmë, shpresojmë mëshirën Tënde dhe i frikohemi dënimit Tënd. Vërtetë, dënimi Yt do t`i arrijë kafirat (pabe¬simtarët). O Zot, prej Teje kërkojmë ndihmë dhe falje. Ty të falenderojmë me çdo gjë të mirë. Nuk të mohojmë dhe vetëm Ty të beso¬jmë. Vetëm Ty të përulemi dhe brak¬tisim atë që Ty të mohon (s`të beson). Transmeton Bejhekiu, në Es-Sunen el-Kubra 2/211, Albani thotë në Irvaul-Galil "senedi i këtij hadithi është i vërtetë 2/170 dhe është nga fjalët e Omerit radijAll-llahu anhu".